بازی فلش،اس ام اس،بازی کم حجم،رپ،گالري

sampash.com

وبسایت sampash.com افتتاح شد.این وبلاگ دیگر اپ نمی شود.اگر سمپاش را دوست داشتید از سایت ما نیز لذت خواهید برد.برای ورود به سایت اینجا کلیک کنید.

خداحافظ sampash.coo.ir سلام sampash.com!

+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۸۷ ساعت 9:29 توسط سیدعلی جلالی فر |

امروز حدودا ۲۷۰ روز از اولین پستی که گذاشتم میگذره.۱۰ آبان سال 1386 بود که بطور کاملا اتفاقی وبلاگنویسی رو شروع کردم.اصلا قرار نبود وبلاگی مثل اینی که الان می بینید بزم.اول قصد من درست کردن وبلاگی مثل mknews بود.نمی دونم چی شد اینجوری شد.الان خیلی خوشحالم که همچین وبلاگی زدم و حداقل برای یکبار هم که شده باعث شدم که شما خوشحال بشید یا از چیزهایی که رو وبلاگ من بود استفاده کنید و لذت ببرید.باور کنید که فقط چیزهایی که به نظر من واقعا جالب بود رو تو وبلاگ مینوشتم.نه هر چیزی...نوشتن مطلب در شمپاش یکی از دغدغه های اصلی زندگی من شده بود و همیشه در فکر این بودم که چی بنویسم تا دوستانم از دیدن اون شاد بشن.چون تنها چیزی که بعد از تقسیم بیشتر می شه شادی یه!(البته به جز سلول های جنسی!)اگر مطلبی رو در سمپاش دید که به نظرتون چرت و پرت بود به بد سلیقگی من برمیگرده نه به اهمیت ندادن من به مطالب.

امروز روز پایان sampash08.امروز این وبلاگ رسما تعطیل میشه.دلیلش هم اصلا به خاطر درس خرخونی و اینها نیست.من دیگه از بلاگفا و سیستم نچندان قدرتمندش(و همچنین تبلیغاتش) خسته شدم.دیگه از سرویس های وطنی خسته شدم.بیشتر از 300 مگابایت فایل آپلود شده من در سرویسهای هاست ایرانی به طور کامل پریده و فایل های آپلود شده روی پرشین گیگ هم هر وقت عشقشون کشید دانلود میشن.همینه که تصمیم گرفتم خودم یه هاست و یک سایت بخرم و سرویس دهنده ی خودم باشم.بزودی وبسایت sampash.com راه اندازی خواهد شد...

و اما دوستان.من یه تشکر به همه ی دوستانم که در این مدت همراه من بودن و به من دلگرمی دادن بدهکارم.سعید،سپهر(ایده وبلاگ نویسی من فکر ایشون بود.وبلاگ جدیدش رو اینجا ببینید) و استیون عزیز،سینا،باز هم سینا(گلزار)،رسول،پرهام،البرز،جاوید،حمید،علیرضا،اقای بهمن کبیری،کسری و... . یه تشکر ویژه هم از سپند میکنم که با زحمات شبانه روزیشون 2 تا پست فوق العاده جذاب و خیره کننده گذاشتن(چسب زخم می خوای سپند)

سمپاش باعث شد که من با خیلی از ادمادوست بشم و حتی باعث شد که به دوستان مدرسه ایم هم نزدیک تر بشم.من یه تشکر ویژه به اقا سینا که اولین دعوت نامه پرشین گیگ رو به من داد بدهکارم.و اما یه تشکر ویژه،ویژه تر از همه ی تشکر های بالا...

وقتی وبلاگ نویسی رو شروع کردم هیچ تصوری از این کار نداشتم.فکر میکردم همون اولین روز با سیل بازدیدکنندگان مواجه میشم.اما من در ابتدا حتی یک بازدید هم نداشتم و طبیعتا باید ناامید می شدم اما نشدم.دلیلش هم همون دوستیه که امروز تولدشه.روزهایی بود که تنها کسی که در آمارگیر وبگذرم ظاهر میشد سعید بود.من هم واقعا انگیزه گرفتم تا کاری که شروع کردم رو ادامه بدم.بیشتر مطالبی که در این وبلاگ به نظرتون جالبه از همین انگیزه سرچشمه گرفته.شاید اگر این دوست من نبود وبلاگ من می شد یه چیز مثل این.(جاوید ناراحت نشیها.فقط می خواستم بچه ها متوجه عمق فاجعه بشن)

و اما امروز تولد سعیده.خیلی ناراحتم که باید در روز تولد یک دوست سمپاش رو ببندم اما خب وبسایت من هم به زودی به دنیا میاد.

همین الان یه کف مرتب به افتخار تولد سعید.

در آخر از همه ی کسانی که با این وبلاگ بودن چه اونهایی که همیشه نظر می دادن و چه اونهایی که یک بار هم به خودشون زحمت ندادن تا نظر بدن درخواست می کنم نظر خودشون رو درباره وبلاگ و اینکه فکرمیکنندنویسنده این وبلاگ چه جور آدمیه بنویسن.در ضمن بنویسن وبسایت آینده ما چطور باشه.

چیز هایی که از این به بعد میبیند به بهانه تولد سعید گذاشتم.فکر می کنم حسن ختام خوبی برای این وبلاگ باشه.